پنج دعاى خدا به حضرت عيسى در دهه اوّل ذي الحجه
چهارم : در هر روز از دهه بخواند پنج دعائى را كه حضرت جبرئيل براى حضرت عيسى عليه السلام از جانب حقّ تعالى هديّه
آورده كه در ايّام اين دهه بخواند و آن پنج دعا اين است:
(1) اَشْهَدُ اَنْ
(1) گواهم دهم كه
لااِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُبِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ
معبودى جز خداى يگانه نيست كه شريك ندارد از آن او است فرمانروائى و خاص او است ستايش هر چه خير است بدست اوست
و او
عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ (2) اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لاشَريكَ لَهُ
بر هر چيز توانا است (2) گواهى دهم كه معبودى جز خداى يگانه نيست كه شريك ندارد
اَحَداً صَمَداً لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً (3) اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَ اِلا اللّهُ
يگانه بى نيازى كه همسر و فرزندى براى خود نگيرد (3) گواهى دهم كه معبودى جز خداى يگانه
وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ اَحَداً صَمَداً لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْيَكُنْ لَهُ كُفُواً
نيست كه شريك ندارد يگانه بى نيازى كه نزايد و نه زائيده شده و نيست برايش همتائى
اَحَدٌ (4) اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ لَهُالْمُلْكُ وَلَهُ
هيچكس (4) گواهى دهم كه معبودى جز خداى يگانه نيست كه شريكى ندارد از آن اوست فرمانروائى و خاص او
الْحَمْدُ يُحْيى وَيُميتُ وَهُوَ حَىُّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَعَلى
است ستايش زنده كند و بميراند و او است زنده اى كه نميرد خير بدست او است و او بر هر
كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ (5) حَسْبِىَ اللّهُ وَكَفى سَمِعَ اللّهُ لِمَنْ دَعالَيْسَ وَرآءَ
چيز توانا است (5) بس است مرا خدا و كافى است بشنود خدا صداى هر كس كه دعا كند وراى
اللّهِ مُنْتَهى اَشْهَدُ لِلّهِ بِما دَعا وَاَنَّهُ بَرَّى ءٌ مِمَّنْتَبَرَّءَ وَاَنَّ لِلّهِ الاْخِرَةَ
خدا انتهائى نيست گواهى دهم براى خدا بدانچه خوانده است و اينكه بيزار است از هر كه از او بيزارى جسته و براى خدا است
آخرت
وَالاُْولى
و دنيا
پس حضرت عيسى عليه السلام ثواب بسيارى نقل كرد براى خواندن هر يك از اين پنج دعا را صد مرتبه و دور نيست چنانكه علامه مجلسى رَحَمهُاللّهُ فرموده اگر كسى هر روز هر يك از اين دعاها را ده مرتبه بخواند عمل به روايت كرده باشد و اگر هر روز هر يك را صد مرتبه بخواند بهتر خواهد بود .
تاریخ : چهار شنبه 26 تير 1392 زمان : 23:20
نویسنده : اميرعباس
برچسبها: پنج دعاى خدا به حضرت عيسى در دهه اوّل ذي الحجه , ماه ذي الحجه , ذي الحجه , حضرت عيسي , دعاي خدا , هديه پنج دعا به حضرت عيسي , پنج دعاي حدا به حضرت عيسي , دهه اول ماه ذي الحجه , دهه اول ذي الحجه , اول ذي الحجه , دعاي ذي الحجه , اعمال ذي الحجه , دعاي ماه ذي الحجه , اعمال ماه ذي الحجه , دعاي حضرت عيسي در ماه ذي الحجه , دعاي حضرت عيسي در ذي الحجه , پنج دعاي حضرت عيسي,
دعاى امام صادق از روز اوّل ذي الحجه تا روز عرفه
سوّم: از روز اوّل تا عصر روز عرفه در عقب نماز صبح و پيش از مغرب بخواند اين دعا را كه شيخ و سيد از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده اند:
اَللّهُمَّ هذِهِ الاْيّامُ الَّتى فَضَّلْتَها عَلَى
خدايا اين روزهائى است كه برترى
الاْيّامِ وَشَرَّفْتَها [وَ] قَدْ بَلَّغْتَنيها بِمَنِّكَ وَرَحْمَتِكَفَاَنْزِلْ عَلَيْنا مِنْ
و شرافتش دادى بر ساير روزها و به لطف و رحمتت مرا بدانها رساندى پس
بَرَكاتِكَ وَاَوْسِعْ عَلَيْنا فيها مِنْ نَعْمآئِكَ اَللّهُمَّ اِنّىاَسْئَلُكَ اَنْ
بركات خودت را بر ما فرو بار و از نعمتهاى خود در اين روزها بر ما وسعت ده خدايا من از تو خواهم كه
تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَهْدِيَنا فيها لِسَبيلِالْهُدى
درود فرستى بر محمد و آل محمد و نيز خواهم كه ما را در اين روزها به راه هدايت
وَالْعَفافِ وَالْغِنى وَالْعَمَلِ فيها بِما تُحِبُّ وَتَرْضى اَللّهُمَّاِنّى
وپاكدامنى و بى نيازى راهنمائى فرمائى و موفقمان دارى به انجام آنچه دوست دارى و موجب خوشنودى تواست خدايا ازتو
اَسْئَلُكَ يا مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوى وَيا سامِعَ كُلِّ نَجْوى وَيا شاهِدَكُلِّ
خواهم اى جايگاه هر شكايت و اى شنواى هر سخن سِرّى و راز و اى حاضر در هر
مَلاٍَ وَيا عالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الَمُحَمَّدٍ وَاَنْ
جمع و اى داناى هر نهان كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و
تَكْشِفَ عَنّا فيهَا الْبَلاَّءَ وَتَسْتَجيبَ لَنا فيهَا الدُّعآءَوَتُقَوِّيَنا فيها
بگشائى در اين روزها از ما بلاء و گرفتارى را و مستجاب گردانى در آنها دعاى ما را و نيرو دهى به ما
وَتُعينَنا وَتُوَفِّقَنا فيها لِما تُحِبُّ رَبَّنا وَتَرْضى وَعَلى مَاافْتَرَضْتَ
در اين روزها و كمكمان دهى و موفقمان دارى پروردگارا بدانچه دوست دارى و خوشنود گردى و بر آنچه واجب كرده اى
عَلَيْنا مِنْ طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسوُلِكَ وَاَهْلِ وِلايَتِكَ اَللّهُمَّاِنّى
بر ما از اطاعت خودت و اطاعت پيامبرت و اهل ولايتت خدايا از تو
اَسْئَلُكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِمُحَمَّدٍ وَاَنْ
خواهم اى مهربانترين مهربانان كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و در اين
تَهَبَ لَنا فيهَا الرِّضا اِنَّكَ سَميعُ الدُّعآءِ وَلا تَحْرِمْنا خَيْرَ ماتُنْزِلُ
ايام خوشنودى خويش را به من ببخش كه براستى تو شنواى دعائى و محروم مكن ما را از خيرى كه در
فيها مِنَ السَّمآءِ وَطَهِّرْنا مِنَ الذُّنوُبِ يا عَلاّمَ الْغُيوُبِوَاَوْجِبْ لَنا
اين روزها از آسمان فرو بارى و پاكمان كن از گناهان اى داناى بر ناديدنيها و واجب گردان در اين ايام
فيها دارَ الْخُلوُدِ اَللّهمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَلاتَتْرُكْ لَنا
براى ما خانه جاويدان را خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و هيچ گناهى براى ما باقى
فيها ذَنْباً اِلاّ غَفَرْتَهُ وَلا هَمّاً اِلاّ فَرَّجْتَهُ وَلا دَيْناًاِلاّ قَضَيْتَهُ وَلا غائِباً
مگذار جز آنكه بيامرزى و نه اندوهى جز آنكه بگشائى و نه بِدهى جز آنكه بپردازى و نه غائبى
اِلاّ اَدَّيْتَهُ وَلا حاجَةً مِنْ حَوائِجِ الدُّنْيا وَالاَّْخِرَةِ اِلاّسَهَّلْتَه ا وَيَسَّرْتَه ا
جز آنكه به ما برسانى و نه حاجتى از حاجات دنيا و آخرت جز آنكه آسان و هموارش گردانى
اِنَّكَ عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ اَللّهُمَّ يا عالِمَ الْخَفِيّاتِ يا راحِمَالْعَبَراتِ
كه براستى تو بر هر چيز توانائى خدايا اى داناى اسرار پنهان اى رحم كننده بر اشك ديدگان
يا مُجيبَ الدَّعَواتِ يا رَبَّ الاْرَضينَ وَالسَّمواتِ يا مَنْ لاتَتَشابَهُ
اى اجابت كننده دعاها اى پروردگار زمينها و آسمانها اى كه
عَلَيْهِ الاْصْواتُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنا فيهامِنْ
صداها(ى بيشمار) بر او اشتباه نشود درود فرست بر محمد و آل محمد و قرار ده ما را در اين روزها از
عُتَقآئِكَ وَطُلَقآئِكَ مِنَ النّارِ وَالْفائِزينَ بِجَنَّتِكَ وَالنّاجينَبِرَحْمَتِكَ
آزادشدگان و رهائى يافتگان از آتش و نائل شوندگان به بهشتت و نجات يافتگان بوسيله رحمتت
يااَرْحَمَ الرّاحِمينَ وَصَلَّى اللّهُ عَلى سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ الِهِاَجْمَعينَ
اى مهربانترين مهربانان و درود خدا بر آقاى ما محمد و آلش همگى
تاریخ : سه شنبه 25 تير 1392 زمان : 22:17
نویسنده : اميرعباس
برچسبها: دعاى امام صادق از روز اوّل تا روز عرفه , دعاى امام صادق از روز اوّل ذي الحجه تا روز عرفه , روز عرفه دعاي روز عرفه , اعمال روز عرفه , اعمال ماه ذي الحجه , ذي الحجه , عرفه , شب عرفه , ماه ذي الحجه , ,
بدان كه اين ماه از ماههاى شريفه است و چون اين ماه داخل مى شد صُلَحاى صَحابه و تابِعين اهتمام عظيم در عبادت مى كردند و
دهه اوّل آن
اَيّامَش اَيّامِ مَعْلُومات است كه در قرآن مجيد ذكر آن شده است و در نهايت فضيلت و بركت است و از رسول خداصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله
مرويستكه عمل
خير و عبادت در هيچ ايّامى نزد حق تعالى محبوبتر نيست از اين دهه و از براى اين دهه اعمالى است اوّل روزه گرفتن نُه روز اوّل اين
دهه كه ثواب
روزه تمام عُمر دارد دوّم خواندن دو ركعت نماز مابين مغرب و عشاء در تمام شبهاى اين دهه در هر ركعت بعد از حمد بخواند يك مرتبه
توحيد و آيه :
وَواعَدْنا مُوسى ثَلثينَ لَيْلَةً وَاَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ
و وعده كرديم با موسى سى شب و كامل كرديم آن را به ده شب ديگر
ميقاتُ رَبِّهِ اَرْبَعينَ لَيْلَةً وَقالَ مُوسى لاِخيهِ هرُونَ اخْلُفنىفى
و بدين ترتيب وعده گاه خدا چهل شب تمام شد و موسى به برادرش هارون گفت جانشين من باش در ميان
قَوْمى وَاَصْلِحْ وَلا تَتَّبِعْ سَبيلَالْمُفْسِدينَ
قومم و كارشان را اصلاح كن و از راه فساد جويان پيروى مكن
تا با ثواب حاجيان شريك شود
تاریخ : دو شنبه 24 تير 1392 زمان : 21:13
نویسنده : اميرعباس
برچسبها: نماز دهه اول ماه ذى الحجّة , نماز ده روز اول ماه ذي الحجه , نماز ماه ذي الحجه , اعمال ماه ذي الحجه , ماه ذي الحجه , ذي الحجه , نماز ماه ذي الحجه,
بيست و پنجم شب دَحْوُالاْرْض است (يعنى پهن شدن زمين از زير خانه كعبه بر روى آب ) و از ليالى شريفه است كه رحمت خدا در آن نازل مى شود و قيام به عبادت در آن اجر بسيار دارد و از حَسَن بن على وَشّا روايت است كه گفت من كودك بودم كه با پدرم در خدمت امام رضاعليه السلام شام خورديم در شب بيست و پنجم ماه ذى القعده پس فرمود كه امشب حضرت ابراهيم عليه السلام و حضرت عيسى عليه السلام متولّد شده اند و زمين از زير كعبه پهن شده است پس هر كه روزش را روزه بدارد چنان است كه شصت ماه را روزه داشته باشد و به روايت ديگر است كه فرمود در اين روز حضرت قائم عليه السلام قيام خواهد نمود روز بيست و پنجم روز دحوالا رض است و يكى از آن چهار روز است كه در تمام سال به فضيلت روزه ممتاز است و در روايتى روزه اش مثل روزه هفتاد سال است و در روايت ديگر كفّاره هفتاد سالست و هر كه اين روز را روزه بدارد و شبش را به عبات بسر آورد از براى او عبادت صد سال نوشته شود و از براى روزه دار اين روز هر چه در ميان آسمان و زمين است استغفار كند و اين روزى است كه رحمت خدا در آن منتشر گرديده و از براى عبادت و اجتماع به ذكر خدا در اين روز اجر بسياريست و از براى اين روز به غير از روزه و عبادت و ذكر خدا و غسل دُو عمل وارد است اوّل نمازى كه در كتب شيعه قُميّين روايت شده و آن دو ركعت است در وقت چاشت در هر ركعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره وَالشَّمْسِ بخواند و بعد از سلام نماز بخواند:
لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظيمِ
جنبش و نيروئى نيست جز به خداى والاى بزرگ
پس دعا كند و بخواند:
يا مُقيلَ العَثَراتِ اَقِلْنى عَثْرَتى يا مُجيبَ
اى ناديده گير لغزشها، ناديده گير لغزشم را اى اجابت كننده
الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتى يا سامِعَ الاْصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتى
دعاها اجابت كن دعايم را اى شنواى صداها بشنو صدايم را
وَارْحَمْنى وَتَجاوَزْ عَنْ سَيِّئاتى وَما عِنْدى يا ذَاالْجَلالِوَالاْكْرامِ
و به من رحم كن و از گناهانم و آنچه بدى دارم درگذر اى صاحب جلالت و بزرگوارى
دوّم : خواندن اين دعا است كه شيخ در مصباح فرموده مستحبّ است خواندن آن :
اَللّهُمَّ داحِىَ الْكَعْبَةِ وَفالِقَ الْحَبَّةِ وَصارِفَ اللَّزْبَةِوَكاشِفَ كُلِّ كُرْبَةٍ
خدايا اى گسترنده خانه كعبه و شكافنده دانه و برطرف كننده سختى و گشاينده هر غم و گرفتارى
اَسْئَلُكَ فى هذَا الْيَوْمِ مِنْ اَيّامِكَ الَّتى اَعْظَمْتَ حَقَّهاوَاَقْدَمْتَ سَبْقَها
از تو خواهم در اين روز از روزهايت كه بزرگ گرداندى حقش را و در سبقت پيشش انداختى
وَجَعَلْتَها عِنْدَ الْمُؤْمِنينَ وَديعَةً وَاِلَيْكَ ذَريعَةًوَبِرَحْمَتِكَ الْوَسيعَةِ
و در نزد مؤ منين آن را به وديعت نهادى و آن را وسيله اى براى آمدن به پيشگاهت و رسيدن برحمت وسيعت قراردادى
اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ الْمُنْتَجَبِ فِى الْميثاقِ الْقَريبِيَوْمَ
كه درود فرستى بر محمد بنده برگزيده ات در روز ميثاق نزديك كه روز
التَّلاقِ فاتِقِ كُلِّ رَتْقٍ وَداعٍ اِلى كُلِّ حَقٍّ وَعَلى اَهْلِ بَيْتِهِالاَْطْهارِ
ديدار و ملاقات است آن بزرگوارى كه هر در بسته اى را گشود و به هر حقى دعوت فرمود و بر خاندان پاكيزه
الْهُداةِ الْمَنارِ دَعائِمِ الْجَبّارِ وَوُلاةِ الْجَنَّةِ وَالنّارِوَاَعْطِنا فى يَوْمِنا
و راهنمايان روشنى بخش و پايه هاى دين خدا و زمامداران كار بهشت و دوزخند و عطا كن به ما در اين روز
هذا مِنْ عَطآئِكَ الَْمخْزُونِ غَيْرَ مَقْطوُعٍ وَلا مَمْنوُعٍ تَجْمَعُ لَنابِهِ
از عطاى موجود در خزينه ات كه نه پايان دارد و نه جلوگيرى شود گردآورى بدان براى ما
التَّوْبَةَ وَحُسْنَ الاْوْبَةِ يا خَيْرَ مَدْعُوٍّ وَاَكْرَمَ مَرْجُوٍّ ياكَفِىُّ يا وَفِىُّ يا
توبه و بازگشت خوبى را بسوى خودت اى بهترين خوانده شدگان و بزرگوارترين مايه اميد اى كفايت كننده اى وفادار اى
مَنْ لُطْفُهُ خَفِىُّ اُلْطُفْ لى بِلُطْفِكَ وَاَسْعِدْنى بِعَفْوِكَوَاَيِّدْنى بِنَصْرِكَ
كه لطفش در نهان و خفا است بلطف خويش بر من لطف فرما و به عفوت سعادتمندم كن و به ياريت كمكم ده
وَلا تُنْسِنى كَريمَ ذِكْرِكَ بِوُلاةِ اَمْرِكَ وَحَفَظَةِ سِرِّكَوَاحْفَظْنى مِنْ
و از ياد كريمانه ات فراموشم مكن به حق زمامداران كار خود و نگهبانان رازت و نگاهم دار از
شَوايِبِ الدَّهْرِ اِلى يَوْمِ الْحَشْرِ وَالنَّشْرِ وَاَشْهِدْنىاَوْلِيآئَكَ عِنْدَ
آلودگيهاى روزگار تا روز حشر و برانگيخته شدن و گواه گير برايم دوستانت را هنگام
خُرُوجِ نَفْسى وَحُلوُلِ رَمْسى وَانْقِطاعِ عَمَلى وَانْقِضآءِاَجَلى
جان دادنم و سرازير شدنم در قبر و به پايان رسيدن كردارم و بسر آمدن عمرم
اَللّهُمَّ وَاذْكُرْنى عَلى طوُلِ الْبِلى اِذا حَلَلْتُ بَيْنَ اَطْباقِالثَّرى
خدايا يادم كن در دوران دراز پوسيده شدنم در آن هنگام كه ميان توده هاى خاك وارد شوم
وَنَسِيَنِى النّاسوُنَ مِنَ الْوَرى وَاَحْلِلْنى دارَ الْمُقامَةِوَبَوِّئْنى مَنْزِلَ
و مردم فراموشكار يكسره فراموشم كرده اند و در خانه ماندنى (بهشت ) فرودم آر و در منزل
الْكَرامَةِ وَاجْعَلْنى مِنْ مُرافِقى اَوْلِيآئِكَ وَاَهْلِ اجْتِبآئِكَوَاصْطِفآئِكَ
كرامت جايم ده و از رفقاى دوستانت و برگزيدگان و مخصوصانت قرارم ده
وَبارِكْ لى فى لِقآئِكَ وَارْزُقْنى حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلوُلِالاْجَلِ
و ديدارت را بر من مبارك گردان و حسن عمل روزيم كن پيش از آنكه عمرم بسر رسد
بَريَّئاً مِنَ الزَّلَلِ وَسوَُّءِ الْخَطَلِ اَللّهُمَّ وَاَوْرِدْنى حَوْضَنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ
در حالى كه پاك از لغزش و بد كردارى باشم خدايا مرا به حوض پيامبرت محمد
صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ وَاسْقِنى مِنْهُ مَشْرَباً رَوِيّاً سآئِغاًهَنيئاً لا اَظْمَاءُ
صلى اللّه عليه و آله (يعنى حوض كوثر) واردم كن و بنوشان مرا از آن حوض نوشاندنى سيراب كننده و روان و گوارا كه ديگر
بَعْدَهُ وَلا اُحَلاُ وِرْدَهُ وَلا عَنْهُ اُذادُ وَاجْعَلْهُ لى خَيْرَ زادٍوَاَوْفى ميعادٍ
تشنه نشوم و از ورود بدان جلوگيريم نكنند و بازم ندارند و آن را برايم بهترين توشه راه و كاملترين وعده گاه
يَوْمَ يَقوُمُ الاْشْهادُ اَللّهُمَّ وَالْعَنْ جَبابِرَةَ الاْوَّلينَوَالاَّْخِرينَ
در روز به پا خواستن گواهان قرار ده خدايا دور ساز از رحمتت سركشان اولين و آخرين را
وَبِحُقوُقِ اَوْلِيآئِكَ الْمُسْتَاْثِرينَ اَللّهُمَّ وَاقْصِمْ دَعآئِمَهُمْوَاَهْلِكْ
و آنانكه به حقوق دوستان برگزيده ات تجاوز و تعدّى كردند خدايا پايه هاى حكومتشان را در هم شكن
اَشْياعَهُمْ وَعامِلَهُمْ وَعَجِّلْ مَهالِكَهُمْ وَاسْلُبْهُمْ مَمالِكَهُمْوَضَيِّقْ
و پيروان و عمالشان را نابود گردان و به هلاكتشان تعجيل كن و مملكتهاشان را از ايشان بگير و راهها
عَلَيْهِمْ مَسالِكَهُمْ وَالْعَنْ مُساهِمَهُمْ وَمُشارِكَهُمْ اَللّهُمَّوَعَجِّلْ فَرَجَ
را بر ايشان تنگ فرما و آنانكه با ايشان سهيم و شريك هستند نيز از رحمتت دور كن خدايا شتاب كن در فرج
اَوْلِيآئِكَ وَارْدُدْ عَلَيْهِمْ مَظالِمَهُمْ وَاَظْهِرْ بِالْحَقِّقاَّئِمَهُمْ وَاجْعَلْهُ
دوستانت و حقوق از دست رفته شان را به آنها باز گردان و قائمشان را به حق ظاهر گردان
لِدينِكَ مُنْتَصِراً وَبِاَمْرِكَ فى اَعْدآئِكَ مُؤْتَمِراً اَللّهُمَّاحْفُفْهُ بِمَلاَّئِكَةِ
و يارى ستاننده دينت و فرمانرواى در ميان دشمنانت قرارش ده خدايا فرشتگان يارى دهنده را گرداگردش
النَّصْرِ وَبِما اَلْقَيْتَ اِلَيْهِ مِنَ الاْمْرِ فى لَيْلَةِ الْقَدْرِمُنْتَقِماً لَكَ حَتّى
قرار ده و بدان دستورى كه در شب قدر بر او فرستى وى را انتقام كشَنده براى خودت قرار ده بدان حد
تَرْضى وَيَعوُدَ دينُكَ بِهِ وَعَلى يَدَيْهِ جَديداً غَضّاً وَيَمْحَضَالْحَقَّ
كه تو خوشنود گردى و دين تو به وسيله او و بدست او بصورت نو و تازه اى درآيد و حق كاملاً
مَحْضاً وَيَرْفُِضَ الْباطِلَ رَفْضاً اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَعَلىجَميعِ آبائِهِ
خالص گردد و باطل يكسره از بين برود خدايا درود فرست بر او و بر همه پدرانش
وَاجْعَلْنا مِنْ صَحْبِهِ وَاُسْرَتِهِ وَابْعَثْنا فى كَرَّتِهِ حَتّىنَكوُنَ فى زَمانِهِ
و قرار ده ما را از اصحاب و نزديكانش و در زمان رجعت او ما را برانگيز تا ما در زمان او
مِنْ اَعْوانِهِ اَللّهُمَّ اَدْرِكْ بِنا قِيامَهُ وَاَشْهِدْنا اَيّامَهُوَصَلِّ عَلَيْهِ [على
جزء يارانش باشيم خدايا توفيق درك زمان قيام او را نصيب ما گردان و در روزگار ظهورش ما را حاضر كن و درود فرست بر او
مُحَمَّد] وَارْدُدْ اِلَيْنا سَلامَهُ وَالسَّلامُ عَلَيْهِ [عَلَيْهِمْ] وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ
و سلام او را بسوى ما بازگردان و سلام و تحيت و رحمت خدا و بركاتش بر او باد
و بدانكه ميردامادرَحَمهُاللّهُ در رساله اءربعة ايّام خود در بيان اعمال روز دَحْوُالارض فرموده كه زيارت حضرت امام رضاعليه السلام در اين روز افضل اعمال مستحبّه وآكَدِ آداب مَسْنُونه است و همچنين زيارت آن حضرت در روز اوّل ماه رجب الفرد نيز به غايت مؤ كّد و مَحْثُوثٌ عَلَيْهِ است روز آخر ماه سنه دويست و بيست بنابر مشهور حضرت امام محمد تقى عليه السلام به زهر معتصم در بغداد شهيد شد و اين بعد از دو سال و نيم تقريباً از فوت ماءمون گذشته بود چنانكه خود آن جناب ميفرمود اَلْفَرَجُ بَعْدَ الْمَاءمُونِ بِثلثينَ شَهْراً و اين كلمه مُشْعِر است بر آنكه آن حضرت از سوء معاشرت ماءمون در كمال اذيّت و صدمه بود كه مرگ خود را فَرَج و گشايش خود تعبير نموده چنانكه پدر بزرگوارش حضرت امام رضاعليه السلام در زمان ولايتعهد خود نيز چنين بوده و در هر جمعه كه از مسجد جامع مراجعت مى فرمود به همان حالى كه عرق دار و غبارآلوده بود دستها را به درگاه الهى بلند مى كرد و مى گفت اِلهى اگر فَرَج و گشايش امر من در مرگ من است پس همين ساعت در مرگ من تعجيل فرما و پيوسته در غم و غصّه بود تا از دنيا رحلت فرمود و حضرت امام محمّد تقى عليه السلام در وقتى كه وفات كرد از سنّ شريفش بيست و پنج سال و چند ماهى گذشته بود قبر شريفش در بقعه مباركه كاظميّه در پشت سر جدّ بزرگوارش حضرت امام موسى عليه السلام واقع است
تاریخ : دو شنبه 23 تير 1392 زمان : 21:56نویسنده : اميرعباس
برچسبها: دَحْوُ الاْرْض, دحو الارض , روز دحو الارض , دعاي دحو الارض , دعاي روز دحو الارض , اعمال روز دحو الارض , اعمال شب دحو الارض, اعمال دحو الارض, شب دحو الارض , روز دحو الارض,
كيفيت نماز يكشنبه در ماه ذى القعده
بدانكه اين ماه اوّل ماههاى حرام است كه حق تعالى در قرآن مجيد ذكر فرموده و سيّد بن طاوس روايتى نقل كرده كه ذى القعده محلّ اجابت دعا است در وقت شدّت و در روز يكشنبه اين ماه نمازى با فضيلت بسيار از رسول خداصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله روايت كرده كه مجملش آن است كه هر كه آن را بجا آورد توبه اش مقبول و گناهش آمرزيده شود و خصماء او در روز قيامت از او راضى شوند و با ايمان بميرد و دينش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانى گردد و والدينش ازاو راضى گردند و مغفرت شامل حال والدين او و ذريّه او گردد و توسعه رزق پيدا كند و ملك الموت با او دروقت مردن مداراكند وبه آسانى جان او بيرون شود و كيفيّت آن چنان است كه در روز يكشنبه غسل كند و وضو بگيرد و چهار ركعت نماز گذارد در هر ركعت حمد يك مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ سه مرتبه و مُعَوَّذَتَيْن يك مرتبه پس استغفار كند هفتاد مرتبه و ختم كند استغفار
را به لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظيمِ پس بگويد: ياعَزيزُ يا غَفّارُ
جنبش و نيروئى نيست جز به خداى والاى بزرگ * * * اى نيرومند اى بسيار آمرزنده
اغْفِرْ لى ذُنُوبى وَذُنُوبَ جَميعِ المُؤ مِنينَ وَالْمُؤ مِناتِ فَاِنَّهُلا يَغْفِرُ
بيامرز گناهانم را و گناهان همه مردان مؤ من و زنان با ايمان را كه نيامرزد كسى
الذُّنُوبَ اِلاّ اَنْتَ
گناهان را جز تو
فقير گويد ظاهر آن است كه اين استغفار مذكور و دعاى بعد را بعد از نماز بايد بجا آورد و بدانكه روايت شده كه هر كه در يكى از ماههاى حرام سه روز متوالى كه پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بدارد ثواب نهصد سال عبادت براى او نوشته شود و شيخ اَجَلّ علىّ بن ابراهيم قمّى فرموده كه در ماههاى حرام گناهان مضاعف مى شودو همچنين حسنات روز يازدهم سنه صدوچهل وهشت روز ولادت با سعادت حضرت امام رضاعليه السلام است شب پانزدهم شب مباركى است خداوند نظر رحمت مى فرمايد بر بندگان مؤ منين خود و كسى كه در اين شب به طاعت حق تعالى مشغول باشد از براى او باشد اجر صد نفر سائح يعنى روزه دار ملازم مسجد كه معصيت نكرده باشد خدا را طرفة العينى چنانكه در روايت نبوى صَلَّى اللَّهِعَلِيهِوَاله است پس اين شب را مغتنم شمار و مشغول كن خود را به طاعت و عبادت و نماز و طلب حاجات از خدا همانا روايت شده كه هر كه سؤ ال كند در اين شب حاجتى از خداوند تعالى به او عطا خواهد شد روز بيست و سوّم سنه دويست و سه به قولى شهادت حضرت امام رضاعليه السلام واقع شده و زيارت آن حضرت از نزديك و دور سُنَّت است :
قالَ السَّيِّدُ بْنُ
سيد بن
طاوُس فِى الاِْقْبالِ وَرَاَيْتُ فى بَعْضِ تَصانيفِ اَصْحابِناالْعَجَمِ
طاوس در كتاب اقبال فرموده من در برخى از كتابهاى علماى شيعه غير عرب
رِضْوانُ اللّهِ عَلَيْهِمْ اَنَّهُ يُسْتَحَبُّ اَنْ يُزارَ مَوْلينا الرِّضاعَلَيْه السَّلامُ
رضوان الله عليهم ديدم كه نوشته بود مستحب است زيارت مولاى ما حضرت رضا عليه السلام
يَوْمَ ثالِثٍ وَعِشْرينَ مِنْ ذِى الْقَعْدَةِ مِنْ قُرْبٍ اَوْ بُعْدٍبِبَعْضِ
در روز بيست و سوم ماه ذى قعده از دور و نزديك بوسيله برخى از
زياراتِهِ الْمَعْرُوفَةِ اَوْ بِما يَكُونُ كَالزِّيارَةِ مِنَ الرِّوايَةِبِذلِكَ شب
زيارتهاى معروف آن حضرت يا بدان چه مانند زيارت باشد از رواياتى كه در اين باره رسيده
تاریخ : شنبه 22 تير 1392 زمان : 17:9نویسنده : اميرعباس
برچسبها: كيفيت نماز يكشنبه در ماه ذى القعده, اعمال ماه ذي القعده , نماز يكشنبه ذي القعده , ماه ذي القعده , كيفيت نماز در ماه ذي القعده,
هشتم خواندن نماز عيد است و آن دو ركعت است در ركعت اوّل حمد و سوره اءعْلى بخواند و بعد از قرائت پنج تكبير بگويد و بعد از هر تكبيرى اين قنوت را بخواند :
اَللّهُمَّ اَهْلَ الْكِبْرِياَّءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ
خدايا اى اهل بزرگى و عظمت و اى شايسته بخشش و قدرت و سلطنت و اى شايسته عفو
وَالرَّحْمَةِ وَاَهْلَ التَّقْوى وَالْمَغْفِرَةِ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ هذَا الْيَومِ الَّذى
و رحمت و اى شايسته تقوى و آمرزش از تو خواهم به حق اين روزى كه
جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمينَ عيداً وَلِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ ذُخْراً [وَشَرَفاً]
قرارش دادى براى مسلمانان عيد و براى محمد صلى الله عليه و آله ذخيره و شرف
وَمَزِيْداً اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُدْخِلَنى فى كُلِّ خَيْرٍ
و فزونى مقام كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و درآورى مرا در هر خيرى كه
اَدْخَلْتَ فيهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنى مِنْ كُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ
درآوردى در آن خير محمد و آل محمد را و برونم آرى از هر بدى و شرى كه برون آوردى
مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ
از آن محمد و آل محمد را - كه درودهاى تو بر او و بر ايشان باد - خدايا از تو خواهم
خَيْرَ ما سَئَلَكَ مِنْهُ عِبادُكَ الصّالِحُونَ وَاَعُوذُ بِكَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ
بهترين چيزى را كه درخواست كردند از تو بندگان شايسته ات و پناه برم به تو از آنچه پناه بردند از آن
عِبادُكَ الْصّالِحُونَ
بندگان شايسته ات
پس تكبير ششم بگويد و به ركوع رود و بعد از ركوع و سجود برخيزد به ركعت دوّم و بعد از حمد سوره وَالشَّمْسِ بخواند پس چهار تكبير بگويد و بعد از هر تكبيرى آن قنوت را بخواند و چون فارغ شد تكبير پنجم گويد و به ركوع رود پس نماز را تمام كند و بعد از سلام تسبيح زهراءعَليهَاالسَّلام بفرستد و بعد از نماز عيد دعاهاى بسيار وارد شده است و شايد بهترين آنها دعاى چهل و ششم صحيفه كامله باشد و مستحب است كه نماز عيد در زير سمان و بر روى زمين بدون فرش و بُوريا واقع شود و آنكه برگردد از مُصَلّى از غير آن راهى كه رفته بود و دعا كند از براى برادران دينى خود به قبولى اعمال
نهم زيارت كند امام حسين عليه السلام را
دهم بخواند دعاى ندبه را كه بعد از اين بيايد انشاءالله تعالى و سيّد بن طاوس فرموده كه چون از دعا فارغ شود به سجده رود و بگويد:
اَعُوذُ بِكَ مِنْ نارٍ حَرُّها لا يُطْفى
پناه مى برم به تو از آتشى كه حرارتش خاموش نشود
وَجَديدُها لا يَبْلى وَعَطْشانُها لا يَُرْوى پس بگذارد گونه راست را و بگويد :
و تازه اش كهنه نگردد و تشنه اش سيراب نشود
اِلهى لا تُقَلِّبْ وَجْهى فى النّارِ بَعْدَ سُجُودى وَتَعْفيرى لَكَ بِغَيْرِ مَنٍّ
خدايا بدست آتش مسپار چهره ام را پس از سجده كردنم و بخاك ماليدنم آن را براى تو بدون اينكه منّتى
مِنّى عَلَيْكَ بَلْ لَكَ الْمَنُّ عَلَىَّ پس بگذارد گونه چپ را وبگويد:
بر تو داشته باشم بلكه تو بر من منّت دارى
اِرْحَمْ مَنْ اَساَّءَ وَاقْتَرَفَ وَاسْتَكانَ وَاعْتَرَفَ پس برگردد بحال سجده و بگويد:
رحم كن كسى را كه بد كرده و به نافرمانى دست زده و بيچاره گشته و اعتراف بدانها دارد
اِنْ كُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَاَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ
اگر من بد بنده اى هستم پس تو خوب پروردگارى هستى بزرگ است گناه بنده ات پس بايد گذشت تو نيز
عِنْدِكَ يا كَريمُ پس بگويد: اَلْعَفْوَ الْعَفْوَ صد مرتبه آنگاه سيد فرموده :
نيكو باشد اى خداى كريم * * * * * * گذشت خواهم گذشت خواهم
وَلا تَقْطَعْ يَوْمَكَ هذا بِالْلَّعْبِ وَالاِْهْمالِ وَاَنْتَ لا تَعْلَمُ اَمَرْدُودٌ اَمْ مَقْبُولُ
و مگذران اين روزت را به بازى و اهمال كارى در صورتى كه تو نمى دانى آيا مردود درگاهى يا اينكه اعمالت
الاْعْمالِ فَاِنْ رَجَوْتَ الْقَبُولَ فَقابِلْ ذلِكَ بِالشُّكْرِ الْجَميلِ وَاِنْ خِفْتَ
پذيرفته شده پس اگر اميد پذيرفته شدن دارى برابرش كن به سپاسگزارى نيكو و اگر از بازگشتنش ترسى
الرَّدَّ فَكُنْ اَسيرَ الْحُزْنِ الطَّويلِ
دست به گريبان اندوه طولانى باش
روز بيست و پنجم سنه صد و چهل و هشت به قول بعضى وفات امام جعفر صادق عليه السلام واقع شده و بعضى روز وفات را نيمه رجب گفته اند و سبب وفات آن حضرت زهرى بوده كه در انگور به آن حضرت خورانيده بودند و روايت شده كه چون هنگام وفات آن حضرت شد چشمهاى خود را گشود و فرمود كه خويشان مرا جمع كنيد چون همه جمع شدند بسوى ايشان نظر كرد و فرمود شفاعت ما نمى رسد به كسى كه نماز را سبك بشمارد و اعتنا به شاءن او ننمايد
تاریخ : جمعه 21 تير 1392 زمان : 19:33
نویسنده : اميرعباس
برچسبها: نماز عيد فطر , عيد فطر , نماز عيد , نماز روز آخر رمضان , عيد سعيد فطر , فطر , نماز فطر , نماز آخر رمضان ,
روز اوّل روز عيد فطر است و اعمال آن چند چيز است :
اوّل آنكه بخوانى بعد از نماز صبح و نماز عيد آن تكبيراتى را كه در شبش بعد از نماز فريضه مى خواندى
دوّم آنكه بخوانى بعد از نماز صبح دعائى را كه سيّد روايت كرده اَللّهُمَّ اِنّى تَوَجَّهْتُ اِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ اِمامى الخ و شيخ اين دعا را بعد از نماز عيد ذكر فرموده
سوّم بيرون كردن زكوة فطره است از هر سرى صاعى پيش از نماز عيد به تفصيلى كه در كتب فقهيّه است و بدانكه زكوة فطره واجب مؤ كّد است و شرط قبولى روزه ماه رمضان و سبب حفظ تا سال ديگر است و حق تعالى آن را مقدّم بر نماز ذكر فرموده در اين آيه شريفه قَدْ اَفْلَحَ مَنْ تَزَكّى وَ ذَكَرَاسْمَ رَبِّهِ فَصَلّى
چهارم غسل است و بهتر آن است كه اگر ممكن شود از نهر غسل كنى و وقت آن بعد از طلوع فجر است تا زمان بجا آوردن نماز عيد چنانچه شيخ فرموده و در جزء روايتى است كه غسل را در زير سقفى بكن و چون خواستى غسل كنى بگو :
اَللّهُمَّ ايمانا بِكَ وَتَصْديقا
خدايا بخاطر ايمان به تو و تصديق
بِكِتابِكَ وَاتِّباعُ سُنَّةِ نَبيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ
كتاب تو و پيروى از روش پيغمبرت محمد صلى اللّه عليه و آله
پس بسم اللّه بگو و غسل كن و چون از غسل فارغ شدى بگو:
اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ كَفّارَةً لِذُنُوبى وَطَهِّرْ
خدايا قرارش ده كفاره گناهانم و دين و مذهبم را
دينى اَللّهُمَّ اَذْهِبْ عَنِّى الدَّنَسَ
پاك گردان خدايا دور كن از من چركى را
پنجم پوشيدن جامه نيكو و به كار بردن بوى خوش و رفتن به صحرا در غير مكّه براى نماز كردن در زير آسمان
ششم پيش از نماز عيد در اوّل روز افطار كنى و بهتر آنست كه به خرما يا به شيرينى باشد و شيخ مفيد فرموده مستحب است تناول كردن مقدار كمى از تربت سيّدالشهداء عليه السلام كه شفا است از براى هر دردى
هفتم آنكه چون مهيّا شدى از براى رفتن به نماز عيد بيرون نروى مگر بعد از طلوع آفتاب و آنكه بخوانى دعاهائى را كه سيّد در اقبال نقل كرده از جمله از ابوحمزه ثمالى روايت كرده از حضرت امام محمّد باقرعليه السلام كه فرمود بخوان در عيد فطر و قربان و جمعه وقتى كه مهيّا شدى به جهت بيرون رفتن به نماز اين دعا را:
اَللّهُمَّ مَنْ تَهَيَّاءَ فى هذَا الْيَوْمِ اَوْ تَعَبَّاءَ اَوْ اَعَدَّ
خدايا هر كه آماده شده در اين روز يا مهيا
وَاسْتَعَدَّ لِوِفادَةٍ اِلى مَخْلُوقٍ رَجاَّءَ رِفْدِهِ وَنَوافِلِهِ وَفَواضِلِهِ
و مستعد و مجهز گشته براى ورود به يكى از مخلوقاتت به اميد جايزه و صله و بهره ها
وَعَطاياهُ فَاِنَّ اِلَيْكَ يا سَيِّدى تَهْيِئَتى وَتَعْبِئَتى وَاِعْدادى
و عطاهاى او ولى اى آقاى من تنها بسوى تو است آمادگى و تهيه
وَاسْتِعْدادى رَجاَّءَ رِفْدِكَ وَجَوائِزِكَ وَنَوافِلِكَ وَفَواضِلِكَ وَفَضاَّئِلِكَ
و استعداد و تجهيز من به اميد جايزه و صله ها و بهره ها و بخششها و فضلها
وَعَطاياكَ وَقَدْ غَدَوْتُ اِلى عيدٍ مِنْ اَعْيادِ اُمَّةِ نَبيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُ
و عطاهاى تو و بامداد كردم در عيدى از عيدهاى امت پيامبرت محمد كه درودهاى تو
اللّهِ عَلَيْهِ وَعَلى الِهِ وَلَمْ اَفِدْ اِلَيْكَ الْيَوْمَ بِعَمَلٍ صالِحٍ اَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ
بر او و برآلش باد و البته ورود من بسوى تو نه به اميد كردار شايسته اى است كه بدان اطمينان داشته و پيشكش آورده
وَلا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ اَمَّلْتُهُ وَلكِنْ اَتَيْتُكَ خاضِعاً مُقِرّاً بِذُنُوبى
باشم و نه اينست كه به مخلوقى رو كرده و آرزومندش باشم بلكه با حال خضوع به درگاه تو آمده و معترف به گناه
وَاِساَّئَتى اِلى نَفْسى فَيا عَظيمُ يا عَظيمُ يا عَظيمُ اِغْفِرْ لِىَ الْعَظيمَ مِنْ
و بدى خود بر نفس خويشتنم پس اى خداى بزرگ . . . . . . . . بيامرز بزرگ گناهانم را زيرا
ذُنُوبى فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ الْعِظامَ اِلاّ اَنْتَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ يا
نيامرزد گناهان بزرگ را جز تو اى كه معبودى جز تو نيست اى
اَرْحَمَ الرّاحِمينَ
مهربانترين مهربان
تاریخ : پنج شنبه 20 تير 1392 زمان : 13:50نویسنده : اميرعباس
برچسبها: اعمال شب عيد فطر , عيد فطر , شب عيد فطر , روز عيد فطر , اعمال عيد فطر , اعمال روز عيد فطر , اعمال عيد فطر در ماه شوال,
شب اوّل از جمله ليالى شريفه است و در فضيلت و ثواب عبادت و احياى آن احاديث بسيار وارد شده و روايت شده است كه آنشب كمتر از شب قدر نيست و از براى آن چند عمل است
اوّل غسل است در وقتى كه غروب كرد آفتاب
دوّم احياء آن شب به نماز و دعا و استغفار و سؤ ال از حقّ تعالى و بَيْتُوته در مسجد
سوّم آنكه بخواند در عقب نماز مغرب و عشاء و نماز صبح و عقب نماز عيد
اَللّهُ اَكْبَرُ اَللّهُ اَكْبَرُ لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ وَاللّهُ اَكْبَرُ اَللّهُ اَكْبَرُ وَلِلّهِ
خدا بزرگتر است ... نيست معبودى جز خدا و خدا بزرگتر است ...
الْحَمْدُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ عَلى ما هَدينا وَلَهُ الشُّكْرُ على ما اَوْلينا
و ستايش خاص خدا است ستايش از آن خدا است بر آنچه ما را راهنمائى فرمود و براى او است سپاس بر آنچه به ما بخشود
چهارم آنكه چون نماز مغرب و نافله آنرا خواند دستها را بسوى آسمان بلند كند و بگويد:
يا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ يا ذَاالْجُودِ يا مُصْطَفِىَ مُحَمَّدٍ وَناصِرَهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ
اى صاحب نعمت و فضل اى صاحب جود و بخشش اى برگزيننده محمد و ياور او درود فرست بر محمد
وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى كُلَّ ذَنْبٍ اَحْصَيْتَهُ وَهُوَ عِنْدَكَ فى كِتابٍ مُبينٍ
و آل محمد و بيامرز از من هر گناهى را كه شماره كرده اى و در كتابى روشن در پيش تو ثبت است
پس به سجده برود و صد مرتبه در سجده بگويد اَتُوبُ اِلَى اللّهِ پس هر حاجت كه دارد از حقّ تعالى بخواهد كه انشاء الله برآورده خواهد شد و در روايت شيخ است كه بعد از نماز مغرب به سجده رود و بگويد:
يا ذَاالْحَوْلِ يا ذَاالطَّوْلِ يا مُصْطَفِيا مُحَمَّدا وَناصِرَهُ
اى صاحب نيرو و اى صاحب فضل اى برگزيننده محمد و ياورش
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى كُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتُهُ وَنَسيتُهُ اَنَا
درود فرست بر محمد و آل محمد و بيامرز از من هر گناهى را كه از من سر زده و خود فراموش كرده ام
وَهُوَ عِنْدَكَ فى كِتابٍ مُبينٍ
ولى نزد تو در دفترى روشن ثبت است
پس بگويد صد مرتبه اَتُوبُ اِلَى اللّهِ
پنجم زيارت كند امام حسين عليه السلام را كه فضيلت بسيار دارد و زيارت مخصوصه اين شب در باب زيارات بيايد انشاءالله
ششم ده مرتبه بگويد ذكر يا دآئِمَ الْفَضْلِ را كه در اعمال شب جمعه گذشت
هفتم بجا آورد ده ركعت نمازى كه در شب آخر ماه رمضان گذشت
هشتم بجا آورد دو ركعت نماز در ركعت اوّل بعد از حمد هزار مرتبه توحيد و در دوّم يك مرتبه بخواند و بعد از سلام سر به سجده بگذارد و صدمرتبه بگويد:
اَتُوبُ اِلَى اللّهِ پس بگويد: يا ذَالْمَنِّ وَالْجُودِ
توبه كنم بسوى خدا * * * * * * اى صاحب منّت و جود
يا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ يا مُصْطَفِىَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ صَلِّ عَلى
اى صاحب نعمت و بخشش اى برگزيننده محمد صلى الله عليه و آله درود فرست بر
مُحَمَّدٍ وَ الِهِ وَافْعَلْ بى كَذا وَكَذا و بجاى آن حاجات خود را بطلبد.
محمد و آلش و بكن درباره من چنين و چنان
روايت است كه حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام اين دو ركعت را به اين كيفيت به جا مى آورد پس سر از سجده برمى داشت و مى فرمود بحقّ آن خداوندى كه جانم بدست قدرت اوست هر كه اين نماز را بكند هر حاجت از خدا بطلبد البتّه عطا كند و اگر بعدد ريگهاى بيابان گناه داشته باشد خدا بيامرزد و در روايت ديگر بجاى هزار مرتبه توحيد صد مرتبه وارد شده لكن نماز را بعد از نماز مغرب و نافله آن بايد بجا آورد و شيخ و سيّد بعد از اين نماز اين دعا را نقل كرده اند :
يا اَللّهُ يا اَللّهُ يا اَللّهُ يا رَحْمنُ يا اَللّهُ يا رَحيمُ يا اَللّهُ يا مَلِكُ يا اَللّهُ يا قُدُّوسُ يا
اى خدا اى خدا اى خدا اى بخشاينده اى خدا اى مهربان اى خدا اى پادشاه اى خدا اى منزه از هر عيب اى
اَللّهُ يا سَلامُ يا اَللّهُ يا مُؤْمِنُ يا اَللّهُ يا مُهَيْمِنُ يا اَللّهُ يا عَزيزُ يا اَللّهُ يا
خدا اى سلامت بخش اى خدا اى ايمنى بخش اى خدا اى مراقب اى خدا اى نيرومند اى خدا اى
جَبّارُ يا اَللّهُ يا مُتَكَبِّرُ يا اَللّهُ يا خالِقُ يا اَللّهُ يا بارِئُ يا اَللّهُ يا مُصَوِّرُ يا
مقتدر اى خدا اى عظيم الشاءن اى خدا اى آفريننده اى خدا اى موجد اى خدا اى صورت بخش اى
اَللّهُ يا عالِمُ يا اَللّهُ يا عَظيمُ يا اَللّهُ يا عَليمُ يا اَللّهُ يا كَريمُ يا اَللّهُ يا حَليمُ
خدا اى دانا اى خدا اى بزرگ اى خدا اى آگاه اى خدا اى بزرگوار اى خدا اى بردبار
يا اَللّهُ يا حَكيمُ يا اَللّهُ يا سَميعُ يا اَللّهُ يا بَصيرُ يا اَللّهُ يا قَريبُ يا اَللّهُ يا
اى خدا اى فرزانه اى خدا اى شنوا اى خدا اى بينا اى خدا اى نزديك اى خدا اى
مُجيبُ يا اَللّهُ يا جَوادُ يا اَللّهُ يا ماجِدُ يا اَللّهُ يا مَلِىُّ يا اَللّهُ يا وَفِىُّ يا
اجابت كننده اى خدا اى بخشنده اى خدا اى با شوكت اى خدا اى توانگر مقتدر اى خدا اى وفادار اى
اَللّهُ يا مَوْلى يا اَللّهُ يا قاضى يا اَللّهُ يا سَريعُ يا اَللّهُ يا شَديدُ يا اَللّهُ يا
خدا اى سرور اى خدا اى داور اى خدا اى سريع اى خدا اى سخت گير اى خدا اى
رَؤُفُ يا اَللّهُ يا رَقيبُ يا اَللّهُ يا مَجيدُ يا اَللّهُ يا حَفيظُ يا اَللّهُ يا مُحيطُ
مهربان اى خدا اى نگهبان اى خدا اى شوكتمند اى خدا اى نگهبان اى خدا اى احاطه كننده
يا اَللّهُ يا سَيِّدَ السّاداتِ يا اَللّهُ يا اَوَّلُ يا اَللّهُ يا اخِرُ يا اَللّهُ يا ظاهِرُ يا
اى خدا اى بزرگ بزرگان اى خدا اى آغاز اى خدا اى انجام اى خدا اى پيدا اى
اَللّهُ يا باطِنُ يا اَللّهُ يا فاخِرُ يا اَللّهُ يا قاهِرُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ
اى خدا اى ناپيدا اى خدا اى با فخر اى خدا اى چيره اى خدا اى پروردگار من اى خدا اى پروردگار من
يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا وَدُودُ يا اَللّهُ يا نُورُ يا اَللّهُ يا رافِعُ يا اَللّهُ يا
اى خدا اى پروردگار من اى خدا اى دوستدار اى خدا اى نور اى خدا اى رفعت ده اى خدا اى
مانِعُ يااَللّهُ يادافِعُ يااَللّهُ يا فاتِحُ يااَللّهُ يانَفّاحُ [عُ] يااَللّهُ ياجَليلُ يااَللّهُ
بازدارنده اى خدا اى جلوگيرنده اى خدا اى گشاينده اى خدا اى دمنده نسيم رحمت اى خدا اى با جلالت اى خدا
يا جَميلُ يا اَللّهُ يا شَهيدُ يا اَللّهُ يا شاهِدُ يا اَللّهُ يا مُغيثُ يا اَللّهُ يا
اى زيبا اى خدا اى گواه اى خدا اى شاهد اى خدا اى فريادرس اى خدا اى
حَبيبُ يا اَللّهُ يا فاطِرُ يا اَللّهُ يا مُطَهِّرُ يا اَللّهُ يا مَلِكُ يا اَللّهُ يا مُقْتَدِرُ يا
دوست اى خدا اى خالق اى خدا اى پاك كننده اى خدا اى پادشاه اى خدا اى نيرومند اى
اَللّهُ يا قابِضُ يا اَللّهُ يا باسِطُ يا اَللّهُ يا مِحيى يا اَللّهُ يا مُميتُ يا اَللّهُ يا
خدا اى گيرنده اى خدا اى گسترنده اى خدا اى زنده كننده اى خدا اى ميراننده اى خدا اى
باعِثُ يا اَللّهُ يا وارِثُ يا اَللّهُ يا مُعطى يا اَللّهُ يا مُفْضِلُ يا اَللّهُ يا مُنْعِمُ
برانگيزنده اى خدا اى ارث برنده اى خدا اى عطا كننده اى خدا اى فزون بخش اى خدا اى نعمت بخش
يا اَللّهُ يا حَقُّ يا اَللّهُ يا مُبينُ يا اَللّهُ يا طَيِّبُ يا اَللّهُ يا مُحْسِنُ يا اَللّهُ يا
اى خدا اى برحق اى خدا اى آشكار كننده اى خدا اى پاكيزه اى خدا اى نيكوكننده اى خدا اى
مُجْمِلُ يا اَللّهُ يا مُبْدِئُ يا اَللّهُ يا مُعيدُ يا اَللّهُ يا بارِئُ يا اَللّهُ يا بَديعُ يا
زيبا پرور اى خدا اى آغازنده اى خدا اى بازگرداننده اى خدا اى پديدآرنده اى خدا اى نوآفرين اى
اَللّهُ يا هادى يا اَللّهُ يا كافى يا اَللّهُ يا شافى يا اَللّهُ يا عَلِىُّ يا اَللّهُ يا
خدا اى راهنما اى خدا اى كفايت كننده اى خدا اى شفابخش اى خدا اى والا مرتبه اى خدا اى
عَظيمُ يا اَللّهُ يا حَنّانُ يا اَللّهُ يا مَنّانُ يا اَللّهُ يا ذَاالْطَّوْلِ يا اَللّهُ يا
بزرگ اى خدا اى بسيار مهربان اى خدا اى بسيار بخشنده اى خدا اى صاحب نعمت اى خدا اى
مُتَعالى يا اَللّهُ يا عَدْلُ يا اَللّهُ يا ذَاالْمَعارِجِ يا اَللّهُ يا صادِقُ يا اَللّهُ يا
برتر اى خدا اى دادگر اى خدا اى داراى مراتب بلند اى خدا اى راستگو اى خدا اى
صَدُوقُ يا اَللّهُ يا دَيّانُ يا اَللّهُ يا باقى يا اَللّهُ يا واقى يا اَللّهُ يا
راستى پيشه اى خدا اى جزاده اى خدا اى باقى اى خدا اى نگهدارنده اى خدا اى
ذَاالْجَلالِ يا اَللّهُ يا ذَاالاِْكْرامِ يا اَللّهُ يا مَحْمُودُ يا اَللّهُ يا مَعْبُودُ يا اَللّهُ يا
صاحب جلالت اى خدا اى صاحب بزرگوارى اى خدا اى پسنديده اى خدا اى معبود اى خدا اى
صانِعُ يا اَللّهُ يا مُعينُ يا اَللّهُ يا مُكَوِّنُ يا اَللّهُ يا فَعّالُ يا اَللّهُ يا لَطيفُ يا
سازنده اى خدا اى ياور اى خدا اى بوجود آرنده اى خدا اى كننده هر كار اى خدا اى با لطف اى
اَللّهُ ياغَفُورُ يااَللّهُ يا شَكُورُ يااَللّهُ يا نُورُ يااَللّهُ يا قَديرُ [يمُ] يااَللّهُ يا رَبّاهُ
خدا اى آمرزنده اى خدا اى سپاس دارنده اى خدا اى نور اى خدا اى توانا اى خدا اى پروردگار
يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ
اى خدا . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
يااَللّهُ يا رَبّاهُ يااَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ يا رَبّاهُ يااَللّهُ
. . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَتَمُنَّ عَلَىَّ بِرِضاكَ وَ تَعْفُوَ عَنّى
از تو خواهم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و به خشنودى خود بر من منت گذارى و به بردباريت از من
بِحِلْمِكَ وَتُوَسِّعَ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلالِ الطَّيِّبِ وَ مِنْ حَيْثُ
بگذرى و فراخ گردانى بر من از روزى حلال و پاكيزه ات و از جايى كه
اَحْتَسِبُ وَمِنْ حَيْثُ لا اَحْتَسِبُ فَاِنّى عَبْدُكَ لَيْسَ لى اَحَدٌ سِواكَ وَلا
گمان دارم و از جائى كه گمان ندارم زيرا من بنده توام و كسى را جز تو ندارم و نه هيچكس است
اَحَدٌ اَسْئَلُهُ غَيْرُكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ ما شاَّءَ اللّهُ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ
كه از او درخواست كنم جز تو اى مهربانترين مهربانان ، آنچه خدا خواهد نيروئى نيست جز به خداى والاى بزرگ
پس به سجده مى روى و مى گويى :
يااَللّهُ يااَللّهُ يااَللّهُ يارَبُِّ يارَبُِّ يارَبُِّ
اى خدا اى پروردگار من ...............
يا مُنْزِلَ الْبَرَكاتِ بِكَ تُنْزَلُ كُلُّ حاجَةٍ اَسْئَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ فى مَخْزُونِ
اى فرستنده بركات هر حاجتى بدست تو فرود آيد از تو خواهم به هر نامى كه در خزينه
الْغَيْبِ عِنْدَكَ وَالاْسْماَّءِ الْمَشْهُوراتِ عِنْدَكَالْمَكْتُوبَةِعَلى سُرادِقِ
غيب تو محفوظ است و نامهائى كه پيش تو آشكار است آنها كه بر سراپرده هاى
عَرْشِكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَقْبَلَ مِنّى شَهْرَ
عرشت نوشته شده كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و از من بپذيرى ماه
رَمَضانَ وَتَكْتُبَنى مِنَ الْوافِدينَ اِلى بَيْتِكَ الْحَرامِ وَتَصْفَحَ لى عَنِ
رمضان را و نامم را در زمره رفتگان بسوى خانه محترمت (كعبه ) بنويسى و از گناهان بزرگم
الذُّنُوبِ الْعِظامِ وَتَسْتَخْرِجَ [لى ] يا رَبِّ كُنُوزَكَ يا رَحْمنُ
چشم پوشى كنى و گنجهاى خود را برايم بيرون آورى اى خداى بخشاينده
نهم: چهارده ركعت نماز كند بخواند در هر ركعتى حمد و آية الكرسى و سه مرتبه قل هُوَ اللّه اَحَدٌ تا براى او باشد به هر ركعتى ثواب عبادت چهل سال و عبادت هر كه روزه گرفته و نماز خوانده در آن ماه
دهم : شيخ در مصباح فرموده كه در آخر شب غسل كن و بنشين در جاى نماز خود تا طلوع فجر
نویسنده : اميرعباس