PostImageBlock " border="0">
/endPostImageBlock

 

اعمال روز عرفه 

 

 

 

 

روز نهم روز عرفه و از اعياد عظيمه است اگرچه به اسم عيد ناميدهنشده است و روزى است كه حق تعالى بندگان خويش را به

عبادت و طاعت خود خوانده ومَوائد جُود و احسان خود را براى ايشان گسترانيده و شيطان در اين روز خوار و حقيرترو رانده تر و

خشمناكترين اوقات خواهد بود و روايت شده كه حضرت امام زين العابدينعليه السلام شنيد در روز عرفه صداى سائلى را كه از

مردم سؤ ال مى نمود فرمود به اوواى بر تو آيا از غير خدا سؤ ال مى كنى در اين روز و حال آنكه اميد مى رود در اينروز براى

بچّه هاى در شكم آنكه فضل خدا شامل آنها شود و سعيد شوند و از براى اينروز اعمال چند است اول غسل دوّم زيارت امام

حسين عليه السلام كه مقابل هزار حجّ وهزار عمره و هزار جهاد بلكه بالاتر است و احاديث در كثرت فضيلت زيارت آن حضرت در

اين روز متواتر است و اگر كسى توفيق يابد كه در اين روز در تحت قُبّه مقدّسه آنحضرت باشد ثوابش كمتر از كسى كه در

عرفات باشد نيست بلكه زياده و مقدّم است وكيفيّت زيارت آن حضرت بعد از اين در باب زيارات بيايد انشاءالله تعالى سوّم بعد از

نماز عصر پيش از آنكه مشغول بخواندن دعاهاى عرفه شود دو ركعت نماز بجا آورد در زيرآسمان و اعتراف و اقرار كند نزد حق

تعالى به گناهان خود تا فايز شود به ثواب عرفاتو گناهانش آمرزيده گردد پس مشغول شود به اعمال و ادعيه عرفه كه از حُجَج

طاهِرِهِصَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِم روايت شده و آنها زياده از آن است كه در اين مختصر ذكرشود لكن ما به مقدارى كه اين كتاب گنجايش

آن را داشته باشد نقل مى كنيم شيخ كفعمىدر مصباح فرموده مستحب است روزه روز عرفه براى كسى كه ضعف پيدا نكند از

دعا خواندنو مستحب است غسل پيش از زوال و زيارت امام حسين عليه السلام در روز و شب عرفه و چونوقت زوال شد زير

آسمان رَوَد و نماز ظهر و عصر را با ركوع و سجود نيكو به عمل آوردو چون فارغ شود دو ركعت نماز كند در ركعت اوّل بعد از حمد

توحيد و در دويم بعد ازحمد قُل يا اَيُّهَا الْكافِروُنَ بخواند بعد از آن چهار ركعت نماز گذارد در هرركعت بعد از حمد توحيد پنجاه مرتبه

بخواند فقير گويد كه اين نماز همان نماز حضرتاميرالمؤ منين عليه السلام است كه در اعمال روز جمعه گذشت .

 

منبع : سايت مذهبي حضرت عباس

 

 

PostImageBlock " border="0">
/endPostImageBlock

 

اعمال شب عرفه

 

 

 

شب نهم از لَيالى متبرّكه و شب مناجات با قاضى الحاجاتست و توبه در آن شب مقبول و دُعا در آن مُستَجابَست و كسى كه آن

 

 

شب را به عبادت بسر آورد اجر صد و هفتاد سال عبادت داشته باشد و از براى آن شب چند عمل است اوّل بخواند اين دعا را كه

 

 

روايت شده هر كه بخواند آن را در شب عرفه يا در شبهاى جمعه خداوند بيامرزد او را:

 

اَللّهُمَّ يا شاهِدَ كُلِّ نَجْوى

 

خدايا اى آگاه هر راز

 

وَمَوْضِعَ كُلِّ شَكْوى وَعالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ وَمُنْتَهى كُلِّ حاجَةٍ يامُبْتَدِئاً

 

و مرجع هر شكايت و داناى هر پنهان و منتهاى هر حاجت اى آغازنده

 

بِالنِّعَمِ عَلَى الْعِبادِ يا كَريمَ الْعَفْوِ يا حَسَنَ التَّجاوُزِ ياجَوادُ يا مَنْ لا

 

نعمت ها بر بندگان اى بزرگوار گذشت اى نيكو درگذر اى بخشنده اى كه

 

يُوارى مِنْهُ لَيْلٌ داجٍ وَلا بَحْرٌ عَجّاجٌ وَلا سَمآءٌ ذاتُ اَبْراجٍ وَلاظُلَمٌ

 

نه شب تار چيزى را از تو پنهان كند و نه درياى مواج و نه آسمان برج دار و نه تاريكيهاى

 

ذاتُ ارْتِتاجٍ يا مَنِ الظُّلْمَةُ عِنْدَهُ ضِيآءٌ اَسْئَلُكَ بِنوُرِوَجْهِكَ الْكَريمِ

 

پيچيده درهم اى كسى كه تاريكى در پيش او روشن است از تو خواهم به حق نور ذات بزرگوارت

 

الَّذى تَجَلَّيْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَكّاً وَخَرَّ موُسى صَعِقاًوَبِاسْمِكَ

 

همان كه بدان وسيله بر كوه تجلى فرمودى و آنرا متلاشى كردى و موسى مدهوش بر زمين افتاد و به همان نامت

 

الَّذى رَفَعْتَ بِهِ السَّمواتِ بِلا عَمَدٍ وَسَطَحْتَ بِهِ الاْرْضَ عَلىوَجْهِ

 

كه آسمانها را بدون ستون برافراشتى و زمين را بر روى آبى منجمد شده پهن كردى

 

ماءٍ جَمَدٍ وَبِاسْمِكَ الْمَخْزوُنِ الْمَكْنوُنِ الْمَكْتوُبِ الطّاهِرِالَّذى اِذا

 

و بدان نامت كه پيش تو در گنجينه و در پرده و نوشته و پاكيزه است همانكه هرگاه بدان نام

 

دُعيتَ بِهِ اَجَبْتَ وَاِذا سُئِلْتَ بِهِ اَعْطَيْتَ وَبِاسْمِكَ السُّبوُحِالْقُدُّوسِ

 

به خوانندت اجابت كنى و هرگاه بدان از تو خواهند عطافرمائى و به حق نام منزه و مقدس

 

الْبُرْهانِ الَّذى هُوَ نوُرٌ عَلى كُلِّ نُورٍ وَنوُرٌ مِنْ نوُرٍ يُضيَّىُمِنْهُ كُلُّ

 

و برهان تو كه آن نور است بر هر نورى و نور است از نورى كه روشنى گيرد از آن هر

 

نوُرٍ اِذا بَلَغَ الاْرْضَ انْشَقَّتْ وَاِذا بَلَغَ السَّمواتِ فُتِحَتْوَاِذا بَلَغَ

 

نور چون به زمين رسد شكافته شود و چون به آسمانها رسد گشوده شوند و چون به عرش

 

الْعَرْشَ اهْتَزَّ وَبِاسْمِكَ الَّذى تَرْتَعِدُ مِنْهُ فَراَّئِصُمَلاَّئِكَتِكَ وَاَسْئَلُكَ

 

رسد بلرزد و به حق آن نامت كه بلرزد از آن اندام فرشتگانت و از تو خواهم

 

بِحَقِّ جَبْرَئيلَ وَميكائيلَ وَاِسْرافيلَ وَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفىصَلَّى

 

به حق جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و به حق محمد مصطفى كه درود

 

اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ وَعَلى جَميعِ الاْنْبِيآءِ وَجَميعِ الْمَلاَّئِكَةِوَبِالاِْسْمِ

 

خدا بر او و آلش و بر جميع پيمبران و همه فرشتگان و به حق آن نامى

 

الَّذى مَشى بِهِ الْخِضْرُ عَلى قُلَلِ الْمآءِ كَما مَشى بِهِ عَلىجَدَدِ

 

كه حضرت خضر بوسيله آن بر روى امواج آب دريا راه مى رفت چنانچه بر روى زمين

 

الاْرْضِ وَبِاسْمِكَ الَّذى فَلَقْتَ بِهِ الْبَحْرَ لِموُسى وَاَغْرَقْتَفِرْعَوْنَ

 

هموار راه مى رفت و به حق آن نامت كه شكافتى بدان دريا را براى موسى و غرق كردى فرعون

 

وَقَوْمَهُ وَاَنْجَيْتَ بِهِ موُسَى بْنَ عِمْرانَ وَمَنْ مَعَهُ وَبِاسْمِكَالَّذى

 

و قوم او را و نجات دادى بدان موسى بن عمران و همراهانش را و به حق آن نامت كه موسى

 

دَعاكَ بِهِ موُسَى بْنُ عِمْرانَ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الاْيْمَنِفَاسْتَجَبْتَ لَهُ

 

بن عمران بوسيله آن تو را خواند از جانب راست كوه طور و اجابتش كردى

 

وَاَلْقَيْتَ عَلَيْهِ مَحَبَّةً مِنْكَ وَبِاسْمِكَ الَّذى بِهِ اَحْيى عيسَىبْنُ مَرْيَمَ

 

و محبت خود را بر دلش انداختى و به حق آن نامت كه عيسى بن مريم بوسيله اش مردگان را زنده كرد

 

الْمَوْتى وَتَكَلَّمَ فِى الْمَهْدِ صَبِيّاً وَاَبْرَءَ الاْكْمَهَوَالاْبْرَصَ بِاِذْنِكَ

 

و در گهواره در زمان كودكى سخن گفت و كور مادرزاد و مبتلاى به مرض برص را به اذن تو شفا داد

 

وَبِاسْمِكَ الَّذى دَعاكَ بِهِ حَمَلَةُ عَرْشِكَ وَجَبْرَئيلُوَميكآئيلُ

 

و بدان نامت كه خواند بوسيله آن تو را حاملين عرشت و جبرئيل و ميكائيل

 

وَاِسْرافيلُ وَحَبيبُكَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِوَمَلاَّئِكَتُكَ

 

و اسرافيل و حبيبت محمد صلى الله عليه و آله و فرشتگان

 

الْمُقَرَّبوُنَ وَاَنْبِيآؤُكَ الْمُرْسَلوُنَ وَعِبادُكَ الصّالِحوُنَ مِنْاَهْلِ

 

مقرب و پيمبران مرسلت و بندگان شايسته ات از اهل

 

السَّمواتِ وَالاْرَضينَ وَبِاسْمِكَ الَّذى دَعاكَ بِهِ ذوُ النُّونِ اِذْذَهَبَ

 

آسمانها و زمينها و بدان نامت كه يونس تو را بدان نام خواند در آن هنگام

 

مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ تَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِى الظُّلُماتِ اَنْ لااِلهَ اِلاّ

 

كه خشمناك برفت و گمان داشت كه بر او سخت نگيرى پس ندا كرد در ميان تاريكيها كه معبودى جز تو نيست

 

اَنْتَ سُبْحانَك اِنّى كُنْتُ مِنَ الظّالِمينَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُوَنَجَّيْتَهُ مِنَ الْغَمِّ

 

منزهى تو و براستى من از ستمكاران هستم پس تو اجابتش كردى و از اندوه نجاتش دادى

 

وَكَذلِكَ تُنْجِى الْمُؤْمِنينَ وَبِاسْمِكَ الْعَظيمِ الَّذى دَعاكَ بِهِداوُدُ وَخَرَّ

 

و اين چنين نجات دهى مؤ منان را و بدان نام عظيمت كه داود بدان نام تو را خواند و برايت

 

لَكَ ساجِداً فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ وَبِاسْمِكَ الَّذى دَعَتْكَ بِهِاسِيَةُ امْرَاءَةُ

 

به سجده افتاد پس گناهش آمرزيدى و بدان نامت كه آسيه همسر

 

فِرْعَوْنَ اِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لى عِنْدَكَ بَيْتاً فِى الْجَنَّةِوَنَجِّنى مِنْ

 

فرعون بدان نام تو را خواند و گفت : پروردگارا براى من نزد خود در بهشت خانه اى بنا كن و نجاتم ده از

 

فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنى مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمينَ فَاسْتَجَبْتَلَها دُعآئَها

 

فرعون و كردارش و نجاتم ده از دست مردم ستمكار پس دعايش را اجابت كردى

 

وَبِاسْمِكَ الَّذى دَعاكَ بِهِ اَيُّوبُ اِذْ حَلَّ بِهِ الْبَلاَّءُ فَعافَيْتَهُ وَ اتَيْتَهُ اَهْلَهُ

 

و بدان نامت كه ايوب تو را بدان خواند در آن هنگام كه بلا بر او نازل شد پس او را تندرست كرده و كسانش را به او دادى

 

وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِكَ وَذِكْرى لِلْعابِدينَوَبِاسْمِكَ الَّذى

 

و نظائرشان را نيز از رحمت خويش و پندى براى پرستش كنندگان و بدان نامت

 

دَعاكَ بِهِ يَعْقوُبُ فَرَدَدْتَ عَلَيْهِ بَصَرَهُ وَقُرَّةَ عَيْنِهِيوُسُفَ وَجَمَعْتَ

 

كه يعقوب تو را بدان نام خواند پس بينائيش را و نور ديده اش يوسف را به او بازگرداندى

 

شَمْلَهُ وَبِاسْمِكَ الَّذى دَعاكَ بِهِ سُلَيْمانُ فَوَهَبْتَ لَهُ مُلْكاًلا يَنْبَغى

 

و پريشانيش را برطرف كردى و بدان نامت كه سليمان بدان تو را خواند پس بدو سلطنتى دادى كه شايسته نبود

 

لاَِحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهّابُ وَبِاسْمِكَ الَّذىسَخَّرْتَ بِهِ الْبُراقَ

 

براى هيچكس پس از او و براستى تو پربخششى و بدان نامت كه براق را

 

لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ وَسَلَّمَ اِذْ قالَ تَعالىسُبْحانَ الَّذى

 

براى محمد صلى الله عليه و آله مسخر كردى آنجا كه فرمودى : ((منزه است خدائى كه

 

اَسْرى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحرامِ اِلَى الْمَسْجِدِالاْقْصى وَقَوْلُهُ

 

راه برد بنده اش را شبانه از مسجدالحرام تا مسجد اقصى )) و گفتار ديگرت :

 

ادامه اعمال در ادامه مطلب

 

PostImageBlock " border="0">
/endPostImageBlock

 

اعمال روز اوّل ماه ذى الحجة 

 

 

 

روز اوّل روز بسيار مباركى است و در آن چند عمل وارد است اوّل روزه كه ثواب روزه هشتاد ماه دارد دوّم خواندن نماز حضرت

فاطمه عَليهَاالسَّلام و شيخ فرموده كه روايت شده كه آن چهار ركعتست بدو سلام مثل نماز اميرالمؤ منين عليه السلام در هر

ركعت حمد يك مرتبه و توحيد پنجاه مرتبه و بعد از سلام تسبيح آن حضرت بخواند و بگويد:

 

سُبْحانَ ذِى الْعِزِّ الشّامِخِ الْمُنيفِ

 

منزه است خداى صاحب عزت بلند و والا

 

سُبْحانَ ذِى الْجَلالِ الْباذِخِ الْعَظيمِ سُبْحانَ ذِى الْمُلْكِ الْفاخِرِالْقَديمِ

 

منزه است صاحب شوكت مرتفع و بزرگ منزه است صاحب فرمانروائى گرانمايه و ديرينه

 

سُبْحانَ مَنْ يَرى اَثَرَ النَّمْلَةِ فِى الصَّفا سُبْحانَ مَنْ يَرى وَقْعَالطَّيْرِ

 

منزه است آنكس كه بيند جاى پاى مور را بر روى سنگ خارا منزه است آنكس كه بيند ردّ عبور پرنده

 

فِى الْهَوآءِ سُبْحانَ مَنْ هُوَ هكَذا وَلا هَكَذا غَيْرُهُ

 

را در هوا منزه است آنكس كه فقط او چنين است و جز او چنين نيست

 

سوّم: دو ركعت نماز پيش از زوال به نيم ساعت در هر ركعت حمد يك مرتبه و هر يك از توحيد و آية الكرسى و قَدْر ده مرتبه

چهارم هر كه از ظالمى ترسد در اين روز بگويد حَسْبى حَسْبى حَسْبى مِنْ سُؤ الى عِلْمُكَ بِحالى تا حق تعالى كفايت كند شرّ

ظالم را از او و بدانكه در اين روز تولّد شده حضرت ابراهيم خليل عليه السلام ودر اين روز به روايت شَيْخَيْن تزويج شده حضرت

 

فاطمه با اميرالمؤ منين عَليهِماالسَّلام .

روز هفتم سنه صد و چهارده وفات حضرت امام محمد باقرعليه السلام در مدينه واقع شده و روز حُزْن شيعه است روز هشتم

روز تَرْوِيَه است و روزه اش فضيلت دارد و روايت شده كه كفّاره شصت سال است و شيخ شهيد غسل اين روز را مستحب

دانسته .

 

منبع : سايت مذهبي حضرت عباس

PostImageBlock " border="0">
/endPostImageBlock

 

 تهليلات حضرت على در دهه اوّل ماه ذي الحجه

 

 

 

 

پنجم :  بخواند در هر روز اين دهه اين تَهْليلات را كه از اميرالمؤ منين عليه السلام منقولست با ثواب بسيار و اگر روزى ده مرتبه بخواند بهتر

 

است:

 

 

لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ الّلَيالى وَالدُّهُورِ لا اِلهَ اِلا اللّهُعَدَدَ اَمْواجِ الْبُحُورِ لا

 

 

معبودى جز خدا نيست به شماره شبها و روزگاران معبودى جز خدا نيست به شماره موجهاى درياها

 

 

اِلهَ اِلا اللّهُ و رَحْمَتُهُ خَيْرٌ مِما يَجْمَعُونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُعَدَدَ الشَّوْكِ

 

 

معبودى جز خدا نيست و رحمت او بهتر است از آنچه مردم جمع كنند معبودى جز خدا نيست به شماره هر خار

 

 

وَالشَّجَرِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ الشَّعْرِ وَالْوَبَرِ لا اِلهَ اِلااللّهُ عَدَدَ الْحَجَرِ

 

 

و هر درخت معبودى جز خدا نيست به شماره هر مُو و كُرك معبودى جز خدا نيست به شماره هر سنگ

 

 

وَالْمَدَرِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ لَمْحِ الْعُيُونِ لا اِلهَ اِلااللّهُ فِى الّلَيْلِ اِذا

 

 

و كلوخ معبودى جز خدا نيست به شماره بهم خوردن چشمها معبودى جز خدا نيست در شب چون

 

 

عَسْعَسَ وَالصُّبْحِ اِذا تَنَفَّسَ لا اِلهَاِلا اللّهُ عَدَدَ الرِّياحِ فِىالْبَرارى

 

 

تاريك شود و در صبح چون بدمد معبودى نيست جز خدا به شماره بادها در صحراها

 

 

وَالصُّخُورِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ مِنَ الْيَوْمِ اِلى يَوْمِ يُنْفَخُ فِىالصُّورِ

 

 

و كوهها معبودى جز خدا نيست از امروز تا روز نفخ صور

 

منبع : سايت مذهبي حضرت عباس

 

 

زيارت امام علي(ع)"قسمت سوم" ( 1392/6/2 )

زيارت امام علي (ع) "قسمت دوم" ( 1392/6/1 )

زيارت امام علي(ع) ( 1392/5/30 )

فضيلت زيارت حضرت اميرالمؤمنين ( 1392/5/30 )

زيارت وداع پيامبر ( 1392/5/29 )

ذكر مساجد معظّمه در مدينه منوّره ( 1392/5/28 )