پلک خورشید به فرمان تو بر می خیزد / صبح ، از سمت خراسان تو بر می خیزد
نور ، هر صبح می افتد به در خانه ی تو / بعد از گوشه ی چشمان تو برمی خیزد
.
مگذار مرا دراین هیاهو، آقا / تنها و غریب و سربه زانو آقا
ای کاش ضمانت دلم را بکنی / تکرار قشنگ بچه آهو آقا
.
کسی قدم به حرم بی مدد نخواهد زد / بدون واسطه دم از احد نخواهد زد
گدای کوی رضا شو که آن امام رئوف / به سینه ی احدی دست رد نخواهد زد
.
تو را با نام آهو می شناسند / رضای حضرت هو می شناسند
تمام رعیت ملک عظیمت / به نام شاه خوشرو می شناسند . . .
.
یاد او در عمق دلها می شکوفد همچو نور / نام او در کام جانها می تراود همچو قند
ای حضور هشتمین، افتادگان غربتیم / دست ما را هم بگیر از لطف، ای بالابلند
.
هر کس اندوه و مشکلى را از مومنى برطرف نماید
خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش برطرف سازد
(اصول کافى، ج ۳، ص ۲۶۸)
نظرات شما عزیزان:
تاریخ : چهار شنبه 7 فروردين 1392 زمان : 3:17
نویسنده : اميرعباس